Aby zachować zdrowe, piękne zęby należy dbać w szczególności o ich trwałe i stabilne umocowanie w dziąsłach. Dlatego tak istotną dziedziną stomatologii jest periodontologia, czyli leczenie chorób przyzębia. Najczęściej stosowanymi zabiegami w obrębie tej dyscypliny są:

1. Szynowanie zębów – gdy postępująca choroba przyzębia powoduje rozchwianie zębów, najskuteczniejszą metodą ich uratowania jest szynowanie z użyciem Fiber Splint. Szyna unieruchamia grupę zębów przywracając im stabilność oraz odpowiednie ustawienie w łuku zębowym, a tym samym dodaje pewności siebie dzięki możliwości nieskrepowanego uśmiechu.
2. Gingiwektomia – plastyka dziąsła polegająca na chirurgicznym usunięciu przerośniętych dziąseł, co przywraca im naturalny, zdrowy wygląd.
3. Kiretaż zamknięty – rozwój parodontozy powoduje powstanie tzw. kieszonek przyzębnych, czyli powiększonych szczelin pomiędzy zębem, a dziąsłem. Zalegający w nich osad, kamień i inne zanieczyszczenie mogą być przyczyną stanu zapalnego. Kiretaż zamknięty polega na usunięciu bakterii i zanieczyszczeń z kieszonki, a tym samym zlikwidowanie stanu zapalnego i zagojenie się rany.
4. Kiretaż otwarty – chirurgiczne odsunięcie dziąsła, odłonięcie korzeni zęba oraz dokładne ich oczyszczenie. Zapobiega to powstawaniu stanów zapalnych.

PARODONTOZA – FAKTY I MITY

W powszechnej świadomości na temat parodontozy krąży wiele mitów, począwszy od samej nazwy (niewłaściwa jest potoczna nazwa paradontoza), na metodach leczenia skończywszy. Mówi się, że jest ona chorobą dziedziczną, że chorują na nią tylko osoby w podeszłym wieku oraz, że leczenie zwykle okazuje się bezskuteczne. Rzeczywistość wygląda jednak inaczej. Poniżej znajduje się kilka praktycznych uwag dotyczących zarówno leczenia parodontozy, jak i profilaktyki.

Przyczyny:
Niewystarczająca higiena jamy ustnej jest najczęstszym powodem chorób dziąseł. Bakterie mają naturalną skłonność do gromadzenia się w miejscu styku zęba i dziąsła. Wraz z resztkami pokarmów tworzą one osad, czyli tzw. płytkę nazębną, która pod wpływem śliny i innych czynników twardnieje i zmienia się w kamień nazębny. Narastanie kamienia postępuje wgłąb dziąsła powodując oddzielanie się zęba od dziąsła.

Objawy:
Jednym z pierwszych objawów, które powinny zaniepokoić jest obrzęk, zaczerwienienie i ból dziąseł w trakcie szczotkowania. Mogą pojawić się także krwawienie dziąseł oraz nieprzyjemny zapach z ust. Kolejnym etapem postępowania choroby jest cofanie się dziąseł, czyli odsłonięcie szyjek zębowych (zęby są wtedy dużo bardziej wrażliwe na zmiany temperatur oraz smaki) a następnie rozchwianie się zębów a w konsekwencji ich utrata.

Leczenie:
Wizyta u stomatologa jest konieczna. Lekarz zaczyna od dokładnego usunięcia kamienia nazębnego. W usunięciu stanu zapalnego pomocne są preparaty w rodzaju płynów dezynfekujących lub antybiotyków, które przepisuje lekarz. W niektórych przypadkach, gdy choroba jest w bardziej zaawansowanym stadium, konieczny jest również zabieg chirurgiczny polegający na nacięciu chorego dziąsła i oczyszczeniu całego korzenia zęba. Nanosi się także specjalny preperat leczniczy i zszywa ranę. Po zabiegu pacjent powinien odczuć natychmiastowa ulgę, znika ból i obrzek, rana goi się szybko, szwy są zdejmowane po ok. 2 tygodniach. Pomimo stosunkowo wysokich kosztów tego typu zabiegu chirurgicznego, korzyści są ogromne, przede wszystkim dlatego, iż pacjent może jeszcze długo korzystać z własnego, naturalnego uzębienia.

Profilaktyka:
Higiena jest sprawą absolutnie podstawową. Zęby powinno się czyścić przynajmniej 2 razy dziennie (rano oraz wieczorem, po ostatnim posiłku) najlepiej nylonową szczoteczką o półokrągle zakończonym włosiu o długości do 3 cm. Zęby szczotkujemy kolistymi ruchami ustawiając szczoteczkę pod kątem 45 stopni do ich powierzchni żującej tak, by wymiatać resztki pokarmów mogące zalegać na styku dziąseł i zębów. Przy okazji wykonujemy także masaż dziąseł. Zaleca się także stosowanie nici dentystycznych oraz płynów do płukania jamy ustnej w celu dokładnego oczyszczenia przestrzeni między zębowych oraz oczywiście przynajmniej 2 razy do roku wizyty kontrolne u stomatologa.